آدمها تاریخ مصرف ندارند اما وقتی کسی برای تو تموم شده، یعنی تموم شده و به این سادگیها قابل برگشتن نیست.به نظر من رابطه ها مثل همه چیزهای دیگه باید رشد کنند تا ازشون لذت ببریم و تمایلی برای ادامه دادن داشته باشیم.وقتی یه رابطه مدتها ساکن و بدون هیچ رشدی باشه به صورت کاملا غیر ارادی از اون آدم دور میشیم.چیزی که الان من میبینم یه آب صاف و زلال که هر کسی با دیدنش ازش تعریف می کنه بی خبر از انکه چون آب ساکن از زیر در حال گندیدن و به زودی بوی تعفنش تو رو از اونجا دور می کنه.من با این علم دوست دارم کاری کنم تا همه چیز تغییر کنه اما اینجا فقط تلاش من کافی نیست اونم باید تلاش کنه و یه تکونی به خودش بده.من میتونم صبر کنم تا اون آماده حرف زدن باشه و مثل یه انسان بالغ با دلیل و مدرک بامن حرف بزنه نه مثل بچه نق نقو ای که عروسکش ازش گرفتن و با گفتن من حرفی ندارم فقط حس بدی بهم دست داد خودش کنار بکشه.
یه آهنگ جدید دانلود کردم ، جدید نیست شاید هم سن منم باشه قبلا هم شنیدمش و به گوش خیلی ها آشناست ولی تا الان توی گوشیم نداشتمش؛ از دیروز دیوانه وار دارم گوشش میدم و هربار بیشتر از دفعه قبل دوسش دارم.
پ.ن
پنجه درافکنده ایم با دستهایمان
به جای رها شدنسنگین سنگین بر دوش می کشیم
بار دیگران را
به جای همراهی کردنشان!
عشق ما نیازمند رهایی است نه تصاحب
در راه خویش ایثار باید نه انجام وظیفه...
